1967´de Ankara doğdum. BAL´dan 1985 yılında mezun oldum. 1992 yılında da Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi´nden mezun oldum. 1992 - 1998 yılları arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs, Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı´nda Kalp ve Damar cerrahisi ihtisası yaptım. Ardından 1999-2000 yıllarında Kıbrıs´ta (Girne Askeri Hastanesi´nde) askerlik yaptım ve tekrar Dokuz Eylül´e döndüm. 2001 yılında Mitral Kapak Onarım Cerrahisi teknikleri konusunda eğitim almak için Portekiz Coimbra Üniversitesi´ne Prof. Manuel Antunes´le beraber çalışmak üzere gittim. Döndükten sonra 2002 Mayıs ayında İzmir´de Ege Sağlık Hastanesi´nde çalışmaya başladım. Üniversiteden bu ayrılış benim isteğim dışında gelişen zorunlu bir ayrılıktı, ayrıntıları fazla kafa şişiricidir. Kısaca "Filler  - çimenler" biçiminde özetlenebilir. 

Yine de akademik motivasyonumu korumaya karar verdim ve 2006 Aralık ayında doçent oldum. Özel hastanede çalışıp da bunu yapabilmek, açık söylemek gerekirse, canıma okudu. Halen de Ege Sağlık Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği´nde çalışıyorum. Erişkin ve çocuk kalp cerrahisi, damar cerrahisi, minimal invaziv (küçük cerrahi kesilerle gerçekleştirilen) kalp cerrahisi, ilgilendiğim konular.

1992 yılında, Ege Tıp´tan sınıf arkadaşım ve daha sonra da "çıktığım kız" olan Dicle Metin´le evlendim. BAL´dan mezun olup Amerikan Kız Koleji´nden bir kızla evlenme geleneğine uydum yani. 1999 yılında da ikiz kızlarımız Yağmur ve Irmak doğdular. Bizim yürüdüğümüz, yaşadığımız sokaklarda oynayıp büyüsünler diye düşünerek İzmir´den ayrılmamaya karar vermiştik. Şimdilik o kararı uygulamaya çalışıyoruz. Tam 35 Göztepe muhitinde ikametimi sürdüyorum o nedenle. 

Mesleğim dışında, zaman zaman sizlerle de paylaştığım fotoğrafçılık hobim var. Fotoğraf babamın bana çocukluğumda aşılamak için çok uğraştığı bir konuydu. Ama benim için bu konuyu ilgi çekici kılan BAL kaynaklı bir olay oldu. 1982 yılında, 4. sınıftayken, okulumuzu ziyarete gelen August Bebel Gesamtschule öğrencilerini evlerimizde misafir etmiştik. O gruptan benim payıma da Franz Kalliger adlı bir çocuk düştü ve bir kaç gün ailemin evinde, bizlerle beraber kaldı. O arkadaşlığımız halen sürmektedir ve bugün neredeyse 30 yıllık sıkı dostumdur. Nikahında şahitlik yaptığım, her derdimi paylaştığım sağlam bir kanka olan bu çocuk, güzel fotoğraflar çekerdi. Ondan öykünerek ben de, özellikle üniversite yıllarından itibaren fotoğrafa tekrar ilgi duymaya başladım. Şu anda özellikle panoramik fotoğraf çekimleriyle ilgileniyorum. Bir kaç örneğini bu maille beraber gönderiyorum. Fotoğraflarımı sergilediğim link de şöyle:

https://www.fotokritik.com/kullanici/kivancmetin

Bir de son zamanlarda çalmayı öğrenmeye çalıştığım elektrogitarımla, 3 doktor arkadaşımla (ki bir tanesi yine BAL´dan mezun olan kardiyolog arkadaşım Doç. Dr. Ozan Kınay´dır) beraber oluşturduğumuz "-1" adlı bir grubumuz var. Sanırım bir rock grubuyuz. Daha tam olarak ne olduğumuza karar veremedik ama 2010´un son Çarşamba gecesi bir barda sahne almayı hedefleyerek çalışıyoruz. İnsan içine çıkacak kadar çalabilecek hale gelirsek, onu da sizlere bildiririm. 

Kısaca bunları yazabildim. Başka bilgi isterseniz, en kısa zamanda onları da gönderirim. 

Saygılarımla,

Kıvanç ´85