Boğaz’da bir Ağustos akşamı…

23 Ağustos akşamı 19:30 sıralarında İstinye’den binmeye başladık bize boğaz turu yaptıracak teknemize. Yazın en sıcak günlerinden ve gecelerinden biriydi, nemden yapış yapış olmuştuk ama bizleri yine unutulmayacak bir akşamın beklediğini biliyorduk.

Gecenin en güzel sürprizi  Erden Eruç ‘ 79 ağabeyimizin uzun ve maceralı yolculuğunu tamamlayıp zarif eşi Nancy ile birlikte İstanbul’a bizleri ziyarete gelmiş olmasıydı.

Sevgili Erden ağabey aynı zamanda " Dünya da deniz üzerinde tek başına en uzun süre geçirme (312 gün) " rekorununda sahibi...

İzmir’den de gelen arkadaşlarımız vardı sadece bu akşam bizimle olmak için.

Teknemiz İstinye’den Beykoz’a doğru hareket ederken İstinye’den binenler keyifle koltuklarına kurulmuş, boğaza karşı içkilerini yudumlamaya başlamışlardı.

Her ne kadar kaptanımız Beykoz iskelesine yanaşma konusunda biraz bizi heyecanlandırdıysa da sonunda iskeleden arkadaşlarımızı almayı başardık. Teknede değişik dönemlerden toplam 41 kişiydik, tabii ki yine çoğunluk ’84 mezunlarındaydı. Ancak bu sefer ‘81’liler de başarılı bir katılım performansı gösterdiler J

Beykoz’dan son yolcularını alan teknemiz boğazın ve gecenin muhteşem ve pırıltılı laciverdinde süzülürken masalarımızdan kahkahalar yükselmeye başlamıştı bile …

Yakamozlar muzipçe göz kırparken, gecenin bunaltıcı sıcağını tamamıyla unutturan ferah bir poyraz eşlik ediyordu şehrin rengarenk büyüsüne.

Şansal İlgün ’84 arkadaşımızın seçkin müzik zevki de gezinin keyfini artıran unsurlardan biri oldu.

Gecenin ilerleyen saatlerinde kimsenin belli bir yeri kalmamıştı teknede, herkes herkesle sımsıcak, neşeli sohbetler içerisinde her an her yerdeydi.

Biraz önce teknenin önünde boğazı seyre dalmışken, biraz sonra teknenin arkasında poyrazın esintisine bırakmış, banklara uzanmış hayal kurarken gördük birbirimizi.

Gecenin sonuna doğru sürpriz bir havai fişek gösterisini izledik. Boğazın tam ortasında muhteşem bir görsel şölendi.

Hep beraber “İstanbul’u hem dinledik hem izledik gözlerimiz kapalı”

Velhasıl her zamanki gibi anlatılacak değil yaşanacak bir geceydi. Tekneden ayrılırken herkesin yüzünde engel olamadığı bir gülümseme hakimdi.

Bundan sonraki senelerde de geleneksel boğaz turumuz devam edecek, umarız bir sonrakinde daha kalabalık olur bu keyfi daha da çoğaltılırız birlikte.

Sevgiyle kalın…

Çağla Aslankara ‘84

Bu güzel gecenin tüm resimleri için