19 Mayıs da buluştuğumuzda , sanki 1986 yılının haziran ayında kucaklaşıp, “en kısa zamanda” dilekleriyle ve yaşlı gözlerle bir birimize veda edişimiz 20 yıl önce değil de dünmüş . Buluşmanın yapıldığı otele ilk gelenler en şanslı olanlardı , eski dostlarıyla en çok zamanı onlar geçirdiler .

Güzel havanın da yardımıyla buluşmalar Cuma öğleden sonra havuz başında başladı . Zaman ilerledikçe genişleyen bir aile toplantısına dönüştü . En uzak yollardan , Amerika’dan Kanada’dan gelenler vardı . Araya yıllar ve uzun uzun yollar girmişse de , kalplerimizdeki sevgi ve özlem aynı hatta daha fazlaydı . Bu arada ailemiz kalabalıklaşmıştı da . Gelinlerimiz , damatlarımız , minik yeğenlerimiz de bizimle beraberdi . Nasıl olmuşta herkes bu kadar tatlı insanlarla evlenmiş ve bu kadar güzel çocuklara sahip olmuştu ? Bu kadar mı denk gelir ? Bebekler kucaktan kucağa dolaştı , milyonlarca öpücüğe boğuldu . Tüm gelinler damatlar bizden gibiydi . Kimse yabancılık çekmedi .

Gece geç saatlere kadar tekrar buluşmanın sarhoşluğu ile geçirdikten sonra , ertesi sabah yeni gelecek olanları karşılamanın heyecanı içinde zorlukla birbirimizden ayrıldık .

Cumartesi günümüz neredeyse tamamen deniz kıyısında geçti . Çeşme plajı böyle bir gün görmemişti , o meşhur dalgalarını bile dindirip , çarşaf gibi bir denizle bizimle kucaklaştı . Bir plaj dolusu insandık , sanki 20 yıl geri gitmiştik de , 19 mayıs tatilinde okul gezisi yapıp Çeşmeye gelmiştik . Şimdi okul gezisi öğretmensiz olur mu diye aklınızdan geçiriyorsanız yanılıyorsunuz . Bir öğretmenimiz de vardı. Sevgili Ali Rıza Kural Hocamız , harika bir sürpriz yaparak bize katıldı ve bizi çok mutlu etti . Gözlerindeki pırıltıya bakılırsa o da çok mutlu ve gururluydu .

Cumartesi akşamı , balo salonunda harika bir yemek yedik . 80lerin şarkıları eşliğinde tabanlarımızı şişirene ve sabahın ilk ışıklarına kadar dans ettik . Balo çıkışında ayakkabılar artık ayağımızda duramıyordu , mecburen elimize aldık .

Gecemizin anısına , üzerinde tarih ve sevgili BALımızın amblemi olan harika bornozlarımız da vardı . Sevgili Alpay Kaşıkçı Denizli de bizim için bunları yaptırtmıştı . Ellerine sağlık.

Gecemiz boyunca ,bu buluşmanın gerçekleşmesinde en büyük çabayı gösteren , her türlü detayı düşünen , herkesin memnun olması için insan üstü gayretle çırpınan sevgili İstem İnan’a teşekkür ettik. Hem tek tek , hem hep bir ağızdan . Şimdi tekrar ; Sağ Olasın İstem ! Ne kadar teşekkür etsek azdır !

Bir arkadaşımızın dediği gibi ; “Ne kadar büyük , güçlü ve aydınlık bir aile olduğumuzu tekrar hatırladık .” 7 yılımızı geçirdiğimiz Bornova Anadolu Lisesi , bizi küçücükten alıp ne güzel yoğurmuştu . İçimiz hala BAL’dan aldığımız ışıkla dolu ve bir aradayken bu ışığı daha çok yansıtıyoruz .

Pazar günü yeni bir hüzünle birbirimizden ayrılırken ve “en kısa zamanda tekrar” derken aynı üzerimizdeki tişörtlerde yazdığı gibi hissediyorduk ; iyi ki “BALLIYIM – BALLISIN – BALLI”.